De beveiliging kan niet zonder nul uren contracten, de markt vraagt om flexibiliteit.
Maar de markt vraagt niet om flexabiliteit dmv van nul urencontracten.
Nul uren collega's vangen de pieken, ziekte en drukte op.
Precies, maar dat is een keuze die deze sector zelf heeft gemaakt. De nieuwe CAO levert echt niet heel veel meer flexabiliteit op. Het (logisch) gevolg is en blijft dat werkgevers geen andere keuze hebben dan flexabiliteit met nul uren contracten daar waar mogelijk in te vullen en (bijna) niemand meer een 100% contract krijgt. Mij lijkt het veel eerlijker om flexabiliteit te verdelen over ALLE werknemers in een sector, maar ja, wanneer je tijdens CAO onderhandelingen als werkgevers over flexabiliteit begint dan verschieten de vakbonden van kleur en proberen dat tegen te houden, alsof daarmee de vraag naar flexibile arbeid ook verdwijnt. Dan rolt er een nieuwe arbeidstijdenregeling uit, maar daarmee komen er echt niet meer vaste contracten, laat staan full-time contracten.
Ik heb het altijd gezegd en blijf het zeggen, ALLE werknemers in deze sector moeten beseffen dat deze sector niet zonder flexabiliteit kan. En het is wat mij betreft dus ook helemaal niet raar dat werkgevers flexabiliteit mogen vragen van ALLE werknemers. Maar werkgevers op hun beurt moeten ook beseffen dat flexabiliteit ook een prijskaartje heeft. En daarmee is wat mij betreft ook meteen het probleem boven water van het CAO drama van de afgelopen jaren. Wanneer werkgevers en werknemers afspreken dat de nieuwe arbeidstijdenregeling kostenneutraal moet zijn, dan kan je niet verwachten dat er veel flexabiliteit komt.
Als je je best doet en er is voldoende werk komt een vaste overeenkomst vanzelf.
En het probleem is nu juist dat er niet voldoende werk is. En als dat er al is, dan wordt het werk echt niet minder flexibel. Als werkgever moet je dus de keus maken om een goede werknemer een vast contract te geven, waardoor deze minder flexibel wordt, of een nieuwe, flexibele en goedkopere werknemer aan te nemen. In de huidige economische omstandigheden kiezen steeds meer werkgevers voor het laatste, en kan je ze ongelijk geven?