Beste planner, ik begrijp jou uitleg en kant van het verhaal ook.
Dat is mooi
Wat zie jij dan graag veranderen in ons CAO?
Wat ik zie is niet zo relevant, aangezien ik niet onder deze CAO val. Wat ik van deze CAO vind, dat heb ik in de afgelopen jaren al heel duidelijk geschreven.
30 september loopt het CAO af en tot op heden is er nog geen enkel (nieuws) bericht over hoe de onderhandelingen er voor staan.
Dat ben ik met je eens. Maar aangezien jij en ik geen lid zijn, kunnen wij ze daar slechts op aanspreken, maar ze doen er toch niets mee, ze luisteren namelijk alleen naar hun leden.
Als ze wat willen doorvoeren en een goede structurele basis voor de toekomst neer willen zetten mogen ze daar wel aan beginnen,
En hieruit blijkt dat jij het toch niet helemaal begrepen hebt. Want je kunt wel langs de zijlijn gaan staan en afwachten wat ze willen doorvoeren of een structurele basis voor de toekomst neer zetten, maar wellicht is het zo dat zij al vinden dat zij dat aan het doen zijn. Jij vindt het kennelijk onvoldoende (en ik geef je daar geen ongelijk in), maar je komt er alleen maar achter en je kunt er alleen maar wat aan gaan doen wanneer je lid wordt en actief mee gaat doen. En dat laatste is dan ten eerste meedenken, de andere (kader)leden overtuigen van jouw standpunten, medestanders gaan vinden en die structurele basis neer proberen te zetten zoals jij dat voor ogen hebt. En dan niet afhaken wanneer het niet precies zo zal zijn als dat jij dat wenst, want helaas, je zal compromissen moeten sluiten.
Maar dan ben je er nog lang niet. Want vervolgens zullen jullie dan de strijd aan moeten gaan met de werkgevers tijdens de CAO onderhandelingen. Die gaan echt niet zo maar tekenen bij het kruisje, dus zullen jullie daar steun voor moeten gaan vinden en de achterban in beweging zien te krijgen. Zorg maar eens dat er een stuk of 5000 beveiligers op het malieveld gaan staan, in plaats van die 5 kaderleden met een bestuurder....
je kunt nu al bedenken dat het weer meer dan een jaar gaat duren voordat je er wat bij krijgt en dan niet uitruilen maar daadwerkelijk een verhoging.
Zolang beveiligers afwachten wat de vakbonden regelen zonder dat zij de vakbonden actief steunen, mag je in je handen knijpen wanneer je er wat bij krijgt. Wat jij, en velen met jou niet (willen) zien is dat jullie SAMEN de vakbond moeten vormen. Een vakbond zonder grote achterban is niet in staat om werkgevers op andere gedachten te brengen.
Of een verbetering in het roostersysteem.
Dan is alleen de vraag, wat jij een verbetering van het roostersysteem vindt? Nu word ik ook niet blij van de systematiek zoals deze nu is, integendeel zelfs. daar heb ik in het verleden genoeg over geschreven. Alleen ben ik het volstrekt niet eens met de manier zoals jij en een aantal anderen daar tegenaan kijken. Neem als voorbeeld het minurensysteem. Hoewel ik deze in de huidige vorm een gedrocht vind, ben ik zeker geen tegenstander van dit soort systemen en neem al zeker geen termen in de mond als 'diefstal' zoals jij dat wel hebt gedaan. Ik zal je vertellen hoe ik hier tegenaan kijk.
Het probleem begint volgens mij dat werknemers, en met hen de vakbonden, te veel kijken naar het individuele belang, maar onvoldoende (of helemaal niet) naar het collectieve belang en zich te veel afzetten tegen werkgevers in termen als WIJ tegen ZIJ, daar waar het wat mij betreft een kwestie van SAMEN is. Werkgevers hebben werknemers nodig, en werknemers zijn er niet zonder werkgevers. In mijn rol als planner worden ik en mijn collega's, met name door de werknemers, vaak onder de noemer van de werkgever geplaatst. Dat vind ik op zich niet erg hoor, maar zo ervaar ik het helemaal niet.
Mijn rol is er gewoon voor te zorgen dat alle diensten, waarmee wij als bedrijf SAMEN het geld mee verdienen, op een zo goed en efficiënt mogelijke manier gevuld worden en blijven, rekening houdend met de van toepassing zijnde wet en regelgeving (lees CAO). En dat moet wij SAMEN met de planners en de werknemers doen. Als jij, om wat voor reden dan ook, een dienst niet kan/wil lopen, dan zijn mijn enige andere resources waar ik een beroep op kan en dus ook moet doen jouw collega's. En zo doe ik dus ook een beroep op jou als één van jouw collega's een dienst niet kan/wil lopen.
Daarnaast is het een utopie om te denken dat ik als planner in staat zou zijn om jou EN al jouw collega's precies het aantal uur van je contract te laten lopen. In de ene periode is nu eenmaal meer/minder werk als in andere periode's, in de ene periode is er nu eenmaal meer/minder aanbod van werk omdat er nieuwe collega's bijkomen en/of afgaan, omdat men ziek wordt en/of verlof wil nemen. Dat er dus op de één of andere manier geschoven moet worden met uren tussen periodes vind ik daarom niet meer dan normaal. Het minuren systeem geeft daar een mogelijkheid voor maar ik denk dat dit beter kan.
Dit is zo maar even een voorbeeld van het begrip 'flexibiliteit'. Ik ben van mening dat wanneer je in een dienstverlenende sector zoals de beveiliging werkt, niet kunt eisen dat je hele rooster altijd maar even 4 weken van te voren vast moet staan en je in elke periode maar even 152 uur ingepland moet worden omdat je een fulltime contract hebt. Flexibiliteit is iets wat onlosmakelijk met dit beroep te maken heeft. Nu is het zo dat de vakbonden onder druk van hun leden steeds minder flexibiliteit in de roostersystematiek willen. En als je dat vanuit het individuele belang bekijkt, is dat nog niet eens zo raar. Maar ga je het vanuit het collectief belang bekijken, dan wordt het een ander verhaal.
De nieuwe roostersystematiek, zoals deze een aantal jaar geleden is ingevoerd, zou beter zijn voor de medewerkers (lees minder flexibel). Of dat echt zo is, waag ik te betwijfelen. Het is wat mij betreft (en ik ben echt niet de enige planner die daar zo over denkt) een volstrekt onwerkbare systematiek. Maar afgezien daarvan, wat zie je in de praktijk gebeuren. Aan alle kanten zijn beveiligingsbedrijven bezig om flexibiliteit in te kopen. In plaats dat men vaste (fulltime) medewerkers in dienst neemt, gebruikt men steeds meer flexkrachten, ZZP'ers en als er al vast personeel in dienst genomen wordt is dat op parttime basis.
Dat maakt wellicht niet zo veel uit voor de veelal wat oudere vakbondsleden, die nog met een vast fulltime contract ergens werken, maar voor de overgrote meerderheid van de werknemers in deze branche is het er de laatste jaren niet beter op geworden. En wanneer die vakbondsleden een keer door een reorganisatie of overname of straat komen te staan dan merken zij pas de gevolgen. Maar in plaats van aan het collectieve belang te gaan denken, blijft men maar vasthouden aan het individuele belang van een kleine groep. Toen ik een keer aan een bondsbestuurder vroeg hoe ik dan aan mijn flexibiliteit moest komen was het antwoord tot mijn grote schok 'dan huur je maar wat uitzendkrachten in'. Kennelijk vind men die uitzendkrachten minderwaardig of zo, en die mogen dus alle flexibiliteit leveren, weten nooit wat hun rooster is, mogen te pas en te onpas gebeld worden en zeggen dan maar ja, want ze weten nooit wanneer er weer werk is.
Ik denk dat je in deze branche in de CAO de flexibiliteit veel beter zou moeten regelen (en niet beperken), wel binnen aanvaardbare grenzen en, niet onbelangrijk, wanneer er een beroep op deze flexibiliteit wordt gedaan, daar een goede beloning tegenover zetten. De flexibiliteit moet gewoon over ALLE werknemers in de branche verdeeld worden, en niet over een kleine, steeds groter wordende groep, flexkrachten zodat een bepaalde groep werknemers steeds minder flexibel wil zijn.
Maar goed, dat is op dit moment, zeker bij de vakbonden, vloeken in de kerk. En ook bij andere werknemers is dit een boodschap die lang niet altijd goed overkomt, omdat men vooral heel erg aan het eigen, individuele belang denkt.
Mijn boodschap is dus vooral om dingen SAMEN te gaan doen, en begrip te hebben voor elkaar standpunten en wensen. Het is niet de werknemers tegen de werkgevers, de werknemers tegen de bonden, de bonden tegen de werkgevers, WIJ tegen ZIJ, maar ALLEMAAL MET ELKAAR.